Greinin um Hlyn Pálmason

Birtist 06/08/08 á www.hornafjordur.is 

Stílhrein sköpunargleði

06.08.2008

Hornfirski listamaðurinn og kvikmyndagerðarneminn Hlynur Pálmason opnaði myndlistarsýningu á Höfn í Hornafirði 3-6 júlí. Sýningin hét "Sjónræn Dagbók" og samanstóð af ljósmyndum, málverkum og tveimur veggskúlptúrum úr tré og járni. Hlynur hélt svipaða sýningu fyrir ári síðan á sama stað í sýningarsal útfrá vinnustofu hans, í Graðaloftinu.

Ljósmyndirnar á sýningunni voru svart-hvítar í ramma sem Hlynur smíðaði og málaði. Þær voru teknar á filmu og svo unnar á "gamla" mátann með sérstökum aðferðum í myrkraherberginu í stað þess að notast við myndvinnsluforrit. Þetta gerði Hlynur til þess að ná fram málverkalegum áhrifum eins og hann sjálfur greindi frá. Vinnslan skilaði sér með áhugaverðari myndum og gaf þeim gamaldags öðruvísi útlit í stað þess að vera "spegilsléttar" og fullkomnar eins og svo oft vill verða í nútímaljósmyndun fyrir tilstilli tölvutækninnar. Fyrir utan þá áhugaverðu hugmynd um að blanda saman málverki og ljósmynd þá er hægt að segja að efni myndanna eða frásögn hafi ekki haft neitt sérstakt þema. Margar sýndu fólk eða staði, þá helst að þær væru teknar á réttum augnablikum, uppfullar af áhugaverðum smáatriðum.


Málverkin hafa breyst og stækkað hjá Hlyni á þeim stutta tíma sem hann hefur málað. Blendingsformið, ein helstu einkenni hans í listsköpuninni, er enn áberandi þar sem hann blandar saman aðferðum og efnum, olíu, spreyi, teikningum og textum. Ekki má gleyma klippimyndastílnum sem helst átti við um "sjálfsmyndina" af Hlyni með myndavélina sem var einskonar bland af ljósmyndaraunsæi, klippimynd með textum og olíumálverki. Helstu breytinguna á málverkunum var að sjá með einföldun í formanotkun; hringlaga eða kassalaga form sem áttu jafnvel að endurspegla einfaldar hugmyndir um lífið og tilveruna. Myndin Líf tvö var dæmi um slíkt og vakti athygli áhorfandans með einfaldleika sínum. Slíkt verk getur oft verið áhugavert að staldra við og virða fyrir sér.

Málverkin höfðu þó ekki endilega djúpa merkingu eða boðskap og ekki var að gæta neins heildarþema. Um leið varð "merkingarleysið" áhugavert á þann hátt að fagurfræðin og upplifunin hafði betur. Hlynur hefur einmitt sérstakan og frumlegan stíl þar sem hann blandar saman aðferðum í litríkum myndum á sinn eigin hátt með tilvísunum úr öðrum miðlum; ljósmyndun, kvikmyndun og tónlist. Þetta gerir hann einnig í ljósmyndunum þar sem hann blandar saman ljósmynd og málverki. Hann er augljóslega lítið undir áhrifum annarra listamanna (undirritaðri datt aðeins í hug nútímalistamaðurinn Rodney White sem notar tilvísanir úr auglýsingabransanum og afþreygingarmenningunni á svipaðan hátt í málverkinu).
Það er ljóst að Hlynur Pálmason er sífellt vaxandi listamaður sem lætur sér annt um heildarútlit sýningarinnar, að hún sé í raun öll eitt stórt heildarverk, ekki aðeins hvítir veggir með myndum á. Áhugavert væri að sjá fleiri skúlptúra eða verk úr tré frá honum í framtíðinni, líkt og tvö verka hans á sýningunni í Graðaloftinu sem voru stílhrein og frumleg. Blöndun aðferða og miðla er áhugaverð á þann hátt sem Hlynur sýnir og kannski má hin stanslausa merkingarleit í frásögn listarinnar einmitt víkja oftar fyrir hreinni sköpunargleði.

Hulda Rós Sigurðardóttir
Listfræðingur frá Háskóla Íslands

Meðfylgjandi myndir http://www.hornafjordur.is/menningarmidstod/2008/08/06/nr/5631

Athugasemdir

[Einar Bragi Bragason., 21.8.2008 kl. 15:15]

velkomin á Drauma annaðkvöld í Gvendarbrunnum......sjá á midi.is